در قانون کار با اهمیت روزافزون استاندارد قراردادی و ضرب مقررات حقوقی انحرافی یا تکمیلی ، قواعد "از نظر نظم عمومی" به عنوان آخرین محدودیت های آزادی مذاکره شرکای اجتماعی ظاهر می شوند ( C. trav. ، Art. L. 2251-1). کسانی که کارفرما را ملزم به "اطمینان از ایمنی و محافظت از سلامت جسمی و روانی کارگران" می کنند (C. trav.، Art. L. 4121-1 f.) ، با کمک به اثر بخشی دوم حق اساسی سلامت (مقدمه قانون اساسی 1946 ، بند 11 ؛ منشور حقوق اساسی اتحادیه اروپا ، ماده 31 ، بند 1) ، قطعاً بخشی از آن است. بنابراین هیچ توافق نامه جمعی ، حتی با نمایندگان کارمندان نیز در مذاکره ، نمی تواند کارفرما را از اجرای برخی اقدامات پیشگیری از خطر معاف کند.
در این مورد ، اصلاحیه توافق نامه چارچوب 4 مه 2000 مربوط به سازماندهی و کاهش زمان کار در بخش حمل و نقل پزشکی در 16 ژوئن 2016 منعقد شد. یک سازمان صنفی که بدون مذاکره در مذاکرات شرکت کرد امضای این اصلاحیه دادگاه عالی را با درخواست لغو برخی از مفاد آن ، به ویژه موارد مربوط به ...
