کارفرمایان ملزم به پرداخت بخشی از هزینه های سفر کارکنانی هستند که از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می کنند.

این سفرها باید توسط حمل و نقل عمومی یا خدمات اجاره دوچرخه عمومی انجام شود.

پوشش حداقل 50٪ هزینه بلیط های فصلی سفرهای بین محل اقامت معمول و محل کار است (قانون کار ، ماده R. ​​3261-1).

بازپرداخت بر اساس نرخ های کلاس 2 انجام می شود و باید با کوتاهترین سفر بین خانه و محل کار مطابقت داشته باشد. این باید حداکثر در ماه بعد از ماه استفاده از اشتراک انجام شود.

قبض هایی که مدت اعتبار آنها سالانه است مشمول بازپرداخت می شوند که ماهانه در طول دوره استفاده توزیع می شوند (قانون کار ، ماده R. ​​3261-4).

پرداخت هزینه های حمل و نقل توسط کارفرما منوط به تحویل یا در صورت عدم ارائه مدارک توسط کارمند است (قانون کار ، ماده R. ​​3261-5).

بله، بدون اثبات ، شما هیچ تعهدی در پرداخت بخشی از هزینه اشتراک ندارید.

بدان که تو هم داری ...