No dereito laboral marcado pola crecente importancia da norma contractual e a multiplicación de disposicións legais despectivas ou suplementarias, as regras "que teñen un carácter de orde pública" aparecen como os últimos límites para a liberdade de negociación dos interlocutores sociais ( C. trav., Art. L. 2251-1). Aqueles que requiren ao empresario "garantir a seguridade e protexer a saúde física e mental dos traballadores" (Labor C., art. L. 4121-1 f.), Contribuíndo á eficacia destes últimos do dereito fundamental á saúde (Preámbulo da Constitución de 1946, párr. 11; Carta dos Dereitos Fundamentais da UE, art. 31, § 1), son certamente parte dela. Polo tanto, ningún convenio colectivo, nin sequera negociado cos representantes dos empregados, pode eximir ao empresario de aplicar certas medidas de prevención de riscos.

Neste caso, o 4 de xuño de 2000 concluíuse unha modificación dun acordo marco do 16 de maio de 2016 relativa á organización e redución do tempo de traballo no sector do transporte sanitario. Unha organización sindical que participou nas negociacións sen a sinatura desta emenda apoderouse do tribunal de grande instancia cunha solicitude de anulación dalgunhas das súas disposicións, en particular as relativas a ...