Աշխատանքային օրենսգրքի L. 1233-3 հոդվածի համաձայն `տնտեսական պատճառաբանությամբ աշխատանքից հեռացումը նշանակում է գործատուի կողմից կատարված աշխատանքից հեռացում` մեկ կամ մի քանի պատճառներով, որոնք աշխատողի անձին բնորոշ չեն `աշխատանքային վերացման կամ վերափոխման արդյունքում: կամ աշխատողի կողմից մերժված աշխատանքային պայմանագրի էական մասի փոփոխություն, մասնավորապես `տնտեսական դժվարություններ, տեխնոլոգիական փոփոխություններ, ընկերության գործունեության դադարեցում, վերակազմակերպում բիզնես, որն անհրաժեշտ է իր մրցունակությունը պաշտպանելու համար: Վերջին վարկածում հաստատված նախադեպային դատարան է, որ ընկերության վերակազմակերպումը, որն անհրաժեշտ է նրա մրցունակությունը պաշտպանելու համար, կարող է վկայակոչվել միայն այն դեպքում, երբ սպառնալիք է ծանրանում ընկերության մրցունակությանը, և որ դա իսկապես այդ սպառնալիքն է: որն արդարացնում է վերակազմակերպումը, որը հանգեցրեց պաշտոնների ջնջմանը, փոփոխությանը կամ վերափոխմանը (սոց. 31 մայիսի 2006 թ., 04-47.376 P, RDT 2006 թ. 102, կետ. Պ. Վակետ. հունվարի 15, 2014 թ., թիվ 12-23.869 , Դալլոզի իրավագիտություն):
Այսպիսով, ավելի լավ կազմակերպության մտահոգությունը գործատուին չի ազատում այդպիսի «սպառնալիք» բնութագրելու պարտավորությունից (սոց. 22 սեպտեմբերի, 2010 թ., Թիվ 09-65.052, Դալլոզի իրավագիտություն):
Այնուամենայնիվ, եթե դատավորը պետք է որևէ տնտեսական աշխատանքից ազատման համար ստուգի վկայակոչված իրողության իրականությունն ու լրջությունը, ապա դա իրեն չի պատկանում
