Kuasa beli menilai kuantiti pelbagai barangan dan pelbagai perkhidmatan yang mungkin dimiliki oleh isi rumah, berdasarkan pendapatannya. Kenaikan harga di bawah pendapatan boleh guna membawa kepada peningkatan dalam kuasa beli. Dalam jangka panjang, adalah mungkin untuk melihat peningkatan yang ketara dkuasa beli isi rumah u jika pendapatan meningkat, tetapi ini juga mungkin menjadi sangat rendah dalam kes tertentu. Apakah sebenarnya yang kita maksudkan dengan kuasa beli isi rumah? Itulah yang akan kita lihat bersama hari ini!
Apakah kuasa beli isi rumah?
Konsep ekonomi kuasa beli perlu dipertimbangkan secara keseluruhan yang terdiri daripada beberapa elemen, iaitu:
- Rumah tangganya;
- penggunaannya;
- daripada pendapatannya.
Atas sebab ini, INSEE menyatakan bahawa "kuasa beli adalah kuantiti barangan dan perkhidmatan bahawa pendapatan itu memberi kemungkinan untuk membeli”. Kuasa beli kemudian dikira berdasarkan pendapatan utama, termasuk pendapatan bercampur, ditambah keuntungan modal, tolak sebarang potongan mandatori.
Akibatnya, adalah agak mungkin untuk menilai kuasa beli daripada pendapatan yang terdapat dalam isi rumah, khususnya bahagian yang digunakan. Dalam erti kata lain, ia adalah sebahagian daripada pendapatan yang ada dan yang diperuntukkan untuk penggunaan dan bukannya simpanan. Untuk mengetahui evolusi kuantitatifnya, ia mesti dianalisis dalam tempoh masa tertentu.
Hasil evolusi
Memandangkan keputusannya, adalah wajar untuk mempersoalkan pelbagai pembolehubah sedia ada, kita bercakap di sini tentang evolusi pendapatan isi rumah serta evolusi harga. Untuk menyediakan analisis mendalam tentang evolusi kuasa beli, INSEE memperkenalkan kaedah unit penggunaan. Harus diingat bahawa ini adalah sistem pemberat yang memberikan pekali kepada setiap ahli isi rumah, dengan itu memungkinkan untuk membandingkan taraf hidup struktur rumah tangga yang berbeza, bergantung kepada pendapatan.
Apakah kaitan antara keputusan harga dan kuasa beli?
Perlu diingatkan bahawa kenaikan harga di bawah kenaikan pendapatan adalah elemen yang menguntungkan pengguna, kerana ia melibatkan ada peningkatan daripada kuasa beli mereka.
Sebaliknya, apabila harga meningkat lebih cepat daripada kadar pendapatan, kuasa beli dalam kes ini berkurangan. Oleh itu, untuk menganggarkan kesan ke atas kuasa beli dan untuk dapat menentukan kebolehubahannya, adalah perlu untuk memahami pembentukan harga pasaran.
Harga adalah hasil daripada korespondensi antara permintaan (iaitu kuantiti produk yang pembeli sedia untuk dibeli) dan penawaran (iaitu kuantiti produk yang penjual sedia untuk diletakkan di pasaran pada harga yang dibentangkan). Apabila harga produk turun, pengguna lebih cenderung untuk membelinya.
Bagaimana pula dengan fenomena penawaran dan permintaan?
Fenomena ini sepadan dengan teori penawaran dan permintaan, di mana pembeli dan penjual bertindak balas dengan cara yang bertentangan apabila harga turun naik di pasaran. Ini biasanya nyata, tetapi dalam beberapa kes mekanisme ini tidak terpakai. Memang, menaikkan atau menurunkan harga produk tertentu tidak semestinya membawa kepada perubahan dalam kuasa beli.
Pergerakan naik dan turun tidak menjejaskan pasaran. Mengetahui bahawa permintaan boleh meningkat dengan sewajarnya (terutamanya sekiranya berlaku kekurangan), dalam kebanyakan kes agak mudah untukmenaikkan harga produk, tanpa mengganggu tingkah laku pengguna terhadap produk yang sama ini.
Dalam kes ini, tidak seperti bahan mentah, bahan biasa mempunyai keanjalan harga yang tinggi. Jawapan kepada permintaan tersebut ialah berkadar songsang dengan perubahan harga, Dalam kata lain :
- apabila harga meningkat, permintaan untuk barangan jatuh;
- sekiranya harga turun, permintaan terhadap barang akan meningkat.
Walau bagaimanapun, jika pendapatan tidak meningkat secara setimpal, isi rumah mesti membuat keputusan untuk mengehadkan penggunaan barangan lain. Akibatnya, wang tambahan yang biasanya dibelanjakan untuk barangan "seronok" menghasilkan angka negatif.
