De werknemersvertegenwoordiger, de belangrijkste garant voor het respect voor individuele en collectieve vrijheden in het bedrijf, is lange tijd een hoofdrolspeler geweest in de vertegenwoordiging van werknemers. Met de missie om het personeel voor de werkgever te vertegenwoordigen en de klachten die inherent zijn aan de arbeidsrelatie door te geven, was de personeelsvertegenwoordiger een bevoorrechte gesprekspartner van de werkgever. Verdwenen aan het einde van de herziening van de vertegenwoordigende instellingen van het personeel, wordt de missie die erop rust vandaag opgenomen in het bevoegdheidsgebied van het sociaal en economisch comité (Labour C., art. L. 2312-5).
Om ervoor te zorgen dat personeelsvertegenwoordigers deze functie kunnen vervullen, erkent het arbeidswetboek het recht om hen te waarschuwen: wanneer ze opmerken, "in het bijzonder door tussenkomst van een werknemer, dat er een schending is van de rechten van individuen, aan hun lichamelijke en geestelijke gezondheid of aan individuele vrijheden in het bedrijf die niet gerechtvaardigd zouden zijn door de aard van de te vervullen taak noch evenredig zouden zijn aan het nagestreefde doel ”(C. trav., art. L. 2312-59 en L. 2313 -2 anc.), De gekozen leden van de CSE brengen de werkgever onmiddellijk op de hoogte. Deze laatste moet dan een onderzoek instellen. Bij in gebreke blijven van de werkgever of bij onenigheid over de realiteit van de overtreding, stelt de werknemer, of de personeelsvertegenwoordiger indien de betrokken werknemer op de hoogte is gebracht door
