Kryzys zdrowotny odegrał odkrywczą rolę, przyspieszając procesy transformacji działalności i aparatu produkcyjnego, który dla niektórych funkcjonował już od wielu lat. Sektory działalności, które zaspokajają podstawowe potrzeby, których często nie można przenieść, mają się znacznie rozwinąć. W tym kontekście kwestia adaptacji umiejętności zajęła kolejne miejsca w hierarchii priorytetów. 

W przypadku niektórych spadających działań zapotrzebowanie na siłę roboczą znacznie się zmniejsza, podczas gdy inne, będące w fazie rozwoju lub w fazie planowania, coraz częściej poszukują wykwalifikowanego personelu, a zatem są szkoleni. Jednak na podstawie dokonanego pomiaru skali wpływu kryzysu na strukturę gospodarczą w perspektywie krótko- i długoterminowej władze publiczne, branże i przedsiębiorstwa branżowe zauważyły ​​lukę w dostępnych narzędziach szkoleniowych wspierających ten ruch w tle. Istnieje wiele systemów, które istnieją obecnie, w szczególności te niedawne, takie jak przekwalifikowanie lub awans w ramach programów studiów zawodowych (Pro-A). Niewiele jest jednak takich, które umożliwiają międzysektorową mobilność zawodową.