Бӯҳрони саломатӣ тавассути суръат бахшидани равандҳои тағирёбии фаъолият ва дастгоҳи истеҳсолӣ, ки барои баъзеҳо аллакай солҳои тӯлонӣ дар кор буданд, нақши зоҳирӣ бозид. Соҳаҳои фаъолият, ки ба эҳтиёҷоти асосӣ ҷавобгӯ мебошанд ва аксар вақт ҷойивазкунии онҳо ғайриимкон аст, бояд ба таври назаррас рушд кунанд. Дар ин замина, масъалаи мутобиқати малакаҳо дар иерархияи афзалиятҳо ҷойҳои бештарро касб карданд.
Фаъолиятҳои муайяне, ки рӯ ба таназзул меоранд, талабот ба меҳнати онҳоро ба таври назаррас коҳиш медиҳанд, дар ҳоле ки баъзеҳо дар ҳоли рушд ё ҳанӯз сохторбандишуда бештар дар ҷустуҷӯи кадрҳои баландихтисос мебошанд, бинобар ин омӯзиш мегиранд. Аммо, аз ченаки андозае, ки миқёси таъсири бӯҳрон ба сохтори иқтисодӣ дар муддати кӯтоҳ ва дароз гирифта шудааст, мақомоти давлатӣ, филиалҳо ва ширкатҳои касбӣ норасоиро дар воситаҳои омӯзишӣ барои дастгирии ин ҳаракати заминавӣ қайд карданд. Имрӯзҳо бисёр системаҳои мавҷуда мавҷуданд, аз ҷумла системаҳои охирин, аз қабили бозомӯзӣ ё пешбарӣ тавассути барномаҳои таълими корӣ (Pro-A). Аммо теъдоди ками онҳое ҳастанд, ки ба ҳаракати касбии байнисоҳавӣ имкон медиҳанд.
