Sağlık krizi, kimileri için yıllardır zaten iş başında olan faaliyetin ve üretim aparatının dönüşüm süreçlerini hızlandırarak açıklayıcı bir rol oynadı. Genellikle yeri değiştirilemeyen temel ihtiyaçları karşılayan faaliyet sektörleri, önemli ölçüde gelişecek şekilde ayarlanmıştır. Bu bağlamda, uyarlama becerileri konusu öncelikler hiyerarşisinde daha fazla yer kazanmıştır.
Düşüşte olan bazı faaliyetler, işgücü gereksinimlerinin önemli ölçüde azaldığını görürken, diğerleri, geliştirilmekte olan veya hala yapılandırılmakta olup, kalifiye personel arayışı içindedir, bu nedenle eğitilmektedir. Bununla birlikte, krizin kısa ve uzun vadede ekonomik doku üzerindeki etkisinin ölçeğinden alınan ölçümden, kamu yetkilileri, meslek dalları ve şirketler, bu arka plan hareketini desteklemek için mevcut eğitim araçlarında bir boşluk olduğunu kaydetti. Günümüzde var olan pek çok sistem vardır, özellikle iş-çalışma programları (Pro-A) yoluyla yeniden eğitim veya terfi gibi bazı yeni sistemler. Ancak sektörler arası profesyonel hareketliliğe izin verenler çok azdır.
