Пеш аз таъсиси мақоми умумии ифшогар аз рӯи қонуни Сапин 2 (L. n ° 2016-1691, 9 декабри 2016, марбут ба шаффофият, мубориза бо коррупсия ва модернизатсияи иқтисодӣ), қонунгузор аллакай қоидаҳои муайянеро қабул карда буд, ки барои ҳимояи кормандоне, ки амалҳои коррупсияро боинсофона маҳкум мекунанд (меҳнати С., моддаи Л. 1161-1, бо қонуни Сапин 2 бекор карда шудааст), ки барои онҳо хавфи ҷиддӣ саломатии аҳолӣ ё муҳити зист (C. trav., моддаи L. 4133-5, инчунин қонуни Сапин 2 бекор кардааст) ё далелҳое, ки метавонанд ҷиноят ё ҷиноятро ташкил диҳанд (C. trav., моддаи Л. 1132-3-3).

Ин муҳофизати охирин дар соли 2013 (L. n ° 2013-1117, 6 декабри 2013, марбут ба мубориза бо қаллобӣ дар андоз ва қонуншикании ҷиддии иқтисодӣ ва молиявӣ) дар боби кодекси меҳнат, ки ба принсипи табъиз: "ҳеҷ як кормандро наметавон мустақиман ё ғайримустақим муҷозот кард, аз кор сабукдӯш кард ва ё мавриди чораи табъизӣ қарор нагирифт, […] барои иртибот ё шаҳодат додан ба содиқона бо далелҳои ҷиноят ё ҷинояте, ки ӯ ҳангоми иҷрои вазифа огоҳ шуданаш мумкин буд ». Дар сурати ба миён омадани баҳс, замоне ки шахс далелҳоеро пешниҳод мекунад, ки имкон медиҳанд тахмин кунанд, ки ӯ робита дорад ё ...