Нафақаи прогрессивӣ: шахсе, ки машғулияти нимрӯза дорад
Нақшаи прогрессивии нафақа барои кормандоне, ки шартҳои зеринро иҷро мекунанд, кушода аст:
дар асоси моддаи L. 3123-1 Кодекси мехнат дар вакти нопурра кор мекунанд; ба синни ҳадди ақали нафақаи қонунии қонунӣ расидан (62 сол барои шахсони суғурташуда дар 1 январи соли 1955 ва ё баъд аз таваллуд) 2 сол кам карда шуда, бе он ки аз 60-сола камтар бошад; давомнокии 150 чорьяки сугуртаи пиронсолй ва мухлатхои ба онхо баробар эътирофшударо асоснок созанд (Конуни таъминоти ичтимой, моддаи Л. 351—15).
Ин система ба коргарон имкон медиҳад, ки ҳангоми истифодаи як қисми нафақаи бознишаста фаъолияташонро коҳиш диҳанд. Ин ҳиссаи нафақа вобаста ба давомнокии вақти корӣ фарқ мекунад.
Ташвиш аз он иборат аст, ки дар доираи Кодекси меҳнат кормандоне, ки вақти кории кӯтоҳтар доранд, ғайрирасмӣ ҳисобида мешаванд:
ба давомнокии қонунии 35 соат дар як ҳафта ё ба мӯҳлати муқаррарнамудаи шартномаи коллективӣ (шартномаи филиал ё ширкат) ё ба мӯҳлати коре, ки дар ширкати шумо татбиқ мешавад, агар он камтар аз 35 соат бошад; ба давомнокии ҳармоҳаи натиҷа,
