اول از همه ، کارفرما باید در مورد هدف دنبال شده توسط آموزش پیش بینی شده روشن باشد. این عمل در حقیقت می تواند برای ایفای یک تعهد قانونی انجام شود ، که معمولاً در مورد انجام فعالیتها یا عملکردهای تنظیم شده اتفاق می افتد: رانندگان ماشین آلات یا وسایل نقلیه خاص ، بدست آوردن یا تجدید کیفیت نجات غریق. شرکت (SST)
آموزش همچنین این امکان را ایجاد می کند که مهارت های کارمندان هنوز در ایستگاه های کاری یا اشتغال آنها در یک زمینه حرفه ای که به طور فزاینده ای در حال تحول است و به عنوان مثال ، اهمیت روزافزون فن آوری های دیجیتال ، سازگار باشد. این تعهد مضاعف را نباید در پرتو قانون قضایی که تصمیمات پس از تصمیم گیری ، مسئولیت کارفرما در این مورد را یادآوری می کند ، نادیده گرفت (به مقاله گفتگوی اجتماعی و آموزش مراجعه کنید).
پیش نیاز دیگر، تعریف دقیق مشخصات و تعداد کل شرکت کنندگان در اقدام(های) آموزشی است که باید اجرا شود: تصمیم گیری برای اعزام تعداد قابل توجهی از کارمندان به آموزش به طور همزمان می تواند به سرعت در صورت وجود موارد اضافی مشکل ساز باشد. فعالیت ناگهانی یا تجمع غیبت های برنامه ریزی نشده. بدیهی است که هر چه اندازه شرکت کوچکتر باشد، این مشکلات بیشتر می شود. بنابراین باید توجه ویژه ای شود
