ការបញ្ចប់គឺគ្រាន់តែជាការចាប់ផ្តើមប៉ុណ្ណោះ: សូម្បីតែព្រះអាទិត្យនឹងស្លាប់មួយថ្ងៃ
អ្នកនិពន្ធដ៏ល្បីល្បាញលើពិភពលោក Eckhart Tolle បង្ហាញស្នាដៃដ៏គួរឱ្យធុញទ្រាន់មួយដែលមានចំណងជើងថា "សូម្បីតែព្រះអាទិត្យនឹងស្លាប់មួយថ្ងៃ" ។ សៀវភៅមានអាសយដ្ឋាន ស្បែក ធ្ងន់ ប៉ុន្តែសំខាន់ ជាពិសេសជីវិតរមែងស្លាប់របស់យើង និងការបញ្ចប់នៃអ្វីៗទាំងអស់ដែលមានក្នុងសកលលោក។
លោក Tolle ក្នុងនាមជាមេខាងវិញ្ញាណពិត អញ្ជើញយើងឱ្យគិតអំពីទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយនឹងសេចក្ដីស្លាប់។ វារំឭកយើងថាវាមិនត្រឹមតែជាព្រឹត្តិការណ៍ដែលមិនអាចជៀសបានប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាការពិតដែលអាចជួយយើងឱ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីជីវិត និងរស់នៅឱ្យបានពេញលេញក្នុងគ្រាបច្ចុប្បន្ន។ ព្រះអាទិត្យ ជាដុំភ្លើងដ៏ធំសម្បើមនេះ ដែលផ្តល់ជីវិតដល់ភពផែនដីរបស់យើង ថ្ងៃណាមួយនឹងស្លាប់ដូចយើងដែរ។ នេះគឺជាការពិតដែលមិនអាចប្រកែកបាន និងជាសកល។
ប៉ុន្តែឆ្ងាយពីការធ្វើឱ្យអស់សង្ឃឹម ការសម្រេចបាននេះបើយោងតាមលោក Tolle អាចជាកត្តាជំរុញដ៏មានឥទ្ធិពលសម្រាប់ការរស់នៅដោយមនសិការ និងកាន់តែខ្លាំងក្លា។ គាត់ប្រកែកចំពោះការទទួលយកការបញ្ចប់នេះជាមធ្យោបាយមួយដើម្បីឆ្លងផុតការភ័យខ្លាចរបស់យើង និងការភ្ជាប់មកជាមួយផែនដី ដើម្បីស្វែងរកអត្ថន័យកាន់តែស៊ីជម្រៅនៅក្នុងអត្ថិភាពរបស់យើង។
ពេញមួយសៀវភៅនេះ Tolle ប្រើពាក្យដែលបំផុសគំនិត និងបំផុសគំនិត ដើម្បីណែនាំយើងឱ្យឆ្លងកាត់ប្រធានបទដ៏លំបាកទាំងនេះ។ វាផ្តល់នូវលំហាត់ជាក់ស្តែង ដើម្បីជួយអ្នកអានបញ្ចូលគំនិតទាំងនេះ និងដាក់ឱ្យអនុវត្តក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ។
ការជ្រើសរើសមនសិការដើម្បីឆ្លងផុតសេចក្តីស្លាប់
នៅក្នុង "សូម្បីតែព្រះអាទិត្យនឹងស្លាប់នៅថ្ងៃមួយ" Eckhart Tolle ផ្តល់ឱ្យយើងនូវមុំមួយទៀតនៃការសង្កេតលើការស្លាប់: ស្មារតី។ ទ្រង់សង្កត់ធ្ងន់លើសារៈសំខាន់នៃស្មារតីនៅក្នុងវិធីឆ្ពោះទៅរកសេចក្តីស្លាប់របស់យើង ព្រោះវាអនុញ្ញាតឱ្យយើងដឹងពីធម្មជាតិពិតរបស់យើង លើសពីរូបរាងកាយរមែងស្លាប់របស់យើង។
យោងទៅតាម Tolle ការយល់ដឹងអំពីភាពអស់កល្បរបស់យើង ដែលឆ្ងាយពីការក្លាយជាប្រភពនៃការថប់បារម្ភ អាចជាម៉ាស៊ីនដ៏មានឥទ្ធិពលសម្រាប់ការសម្រេចបាននូវស្ថានភាពនៃវត្តមាន និងការយល់ដឹងពេញលេញ។ គំនិតនេះគឺមិនអនុញ្ញាតឱ្យការភ័យខ្លាចនៃការស្លាប់កំណត់អត្ថិភាពរបស់យើងនោះទេ ប៉ុន្តែត្រូវប្រើវាជាការរំលឹកថេរដើម្បីដឹងគុណរាល់ពេលនៃជីវិត។
វាបង្ហាញពីការស្លាប់មិនមែនជាព្រឹត្តិការណ៍សោកនាដកម្ម និងចុងក្រោយនោះទេ ប៉ុន្តែជាដំណើរការនៃការផ្លាស់ប្តូរ ការវិលត្រឡប់ទៅកាន់ខ្លឹមសារនៃជីវិតដែលមិនផ្លាស់ប្តូរ និងអស់កល្បជានិច្ច។ ដូច្នេះអត្តសញ្ញាណដែលយើងបានសាងពេញមួយជីវិតយើងមិនមែនជានរណាទេ។ យើងច្រើនលើសពីនេះទៅទៀតគឺយើងជាមនសិការដែលសង្កេតឃើញអត្តសញ្ញាណនេះនិងជីវិតនេះ។
តាមទស្សនៈនេះ Tolle ណែនាំថា ការឱបក្រសោបសេចក្តីស្លាប់ មិនមែនមានន័យថា ឈ្លក់វង្វេងនឹងវាទេ ប៉ុន្តែការទទួលយកវាជាផ្នែកសំខាន់មួយនៃជីវិត។ មានតែតាមរយៈការទទួលយកសេចក្តីស្លាប់ប៉ុណ្ណោះ ទើបយើងអាចចាប់ផ្តើមរស់នៅបានពេញលេញ វាលើកទឹកចិត្តយើងឱ្យបោះបង់ការបំភាន់នៃភាពអចិន្ត្រៃយ៍ ហើយទទួលយកលំហូរថេរនៃជីវិត។
ប្រែក្លាយសេចក្ដីស្លាប់ទៅជាប្រាជ្ញា
Tolle នៅក្នុង "សូម្បីតែព្រះអាទិត្យនឹងស្លាប់នៅថ្ងៃណាមួយ" ទុកកន្លែងសម្រាប់ភាពមិនច្បាស់លាស់។ ការពិតតែមួយគត់ដែលមិនអាចប្រកែកបាននៃជីវិតគឺថាវាបញ្ចប់។ ការពិតនេះអាចមើលទៅគួរឱ្យសោកស្ដាយ ប៉ុន្តែ Tolle អញ្ជើញយើងឱ្យឃើញវានៅក្នុងពន្លឺផ្សេង។ លោកស្នើឲ្យប្រើជីវិតរមែងស្លាប់ជាកញ្ចក់ឆ្លុះបញ្ចាំងពីតម្លៃ និងការឆ្លងកាត់នៃពេលនីមួយៗ។
វាណែនាំពីសញ្ញាណនៃលំហនៃស្មារតី ដែលជាសមត្ថភាពក្នុងការសង្កេតមើលគំនិត និងអារម្មណ៍របស់យើងដោយមិនជាប់នឹងពួកគេ។ វាគឺដោយការបណ្តុះលំហនេះ ដែលយើងអាចចាប់ផ្តើមដោះលែងខ្លួនយើងពីការក្តាប់នៃការភ័យខ្លាច និងការតស៊ូ ហើយស្វាគមន៍ជីវិត និងការស្លាប់ដោយការទទួលយកយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ។
លើសពីនេះទៀត Tolle ណែនាំយើងឱ្យទទួលស្គាល់វត្តមានរបស់ ego ដែលជារឿយៗជាឫសគល់នៃការភ័យខ្លាចនៃការស្លាប់របស់យើង។ គាត់ពន្យល់ថា អត្មាមានអារម្មណ៍ថាត្រូវបានគំរាមកំហែងដោយការស្លាប់ ព្រោះវាត្រូវបានកំណត់អត្តសញ្ញាណជាមួយនឹងរូបរាងកាយ និងគំនិតរបស់យើង។ តាមរយៈការយល់ដឹងអំពីអត្មានេះ យើងអាចចាប់ផ្តើមរំលាយវា ហើយរកឃើញខ្លឹមសារពិតរបស់យើង ដែលមិនចេះចប់មិនចេះហើយ និងអមតៈ។
សរុបមក Tolle ផ្តល់ឱ្យយើងនូវមាគ៌ាមួយដើម្បីបំប្លែងសេចក្តីស្លាប់ពីវត្ថុបម្រាម និងប្រធានបទដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាច ទៅជាប្រភពនៃប្រាជ្ញា និងការយល់ដឹងដោយខ្លួនឯង។ ដូច្នេះ សេចក្តីស្លាប់ក្លាយជាម្ចាស់ដ៏ស្ងៀមស្ងាត់ ដែលបង្រៀនយើងពីតម្លៃនៃពេលវេលានីមួយៗ ហើយដឹកនាំយើងឆ្ពោះទៅរកធម្មជាតិពិតរបស់យើង។
ចង់ដឹងបន្ថែមអំពីការបង្រៀនដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់ Tolle? ត្រូវប្រាកដថាស្តាប់វីដេអូដែលគ្របដណ្តប់ជំពូកដំបូងនៃ "សូម្បីតែព្រះអាទិត្យនឹងស្លាប់មួយថ្ងៃ" ។ វាជាការណែនាំដ៏ល្អឥតខ្ចោះចំពោះប្រាជ្ញារបស់ Tolle ស្តីពីមរណភាព និងការភ្ញាក់ដឹងខ្លួន។
