طبق مفاد ماده L. 1233-3 قانون کار ، اخراج به دلایل اقتصادی به معنای اخراج توسط کارفرما به یک یا چند دلیل غیر ذاتی شخص کارمند ناشی از لغو یا تغییر شغل است. یا اصلاح ، توسط کارمند ، از عناصر اساسی قرارداد کار رد شده است ، به ویژه موارد زیر: مشکلات اقتصادی ، تغییرات تکنولوژیکی ، توقف فعالیت شرکت ، سازماندهی مجدد سازمان تجارت لازم برای حفاظت از رقابت آن است. در فرضیه اخیر ، رویه قضایی ثابت شده است که سازماندهی مجدد شرکت لازم برای حفاظت از رقابت آن تنها هنگامی قابل اعتراض است که تهدیدی بر رقابت پذیری شرکت سنگینی کند و در واقع این تهدید است. که سازماندهی مجدد را که منجر به حذف ، تغییر یا تغییر پستهای آن شده است توجیه می کند (انجمن 31 مه 2006 ، شماره 04-47.376 P ، RDT 2006. 102 ، obs. P. Waquet ؛ 15 ژانویه 2014 ، شماره 12-23.869 ، فقه دالوز).

بنابراین ، نگرانی برای یک سازمان بهتر کارفرما را از تعهد خود در توصیف چنین "تهدیدی" معاف نمی کند (انجمن 22 سپتامبر 2010 ، شماره 09-65.052 ، فقه دالوز).

با این حال ، اگر قاضی باید از نظر اخراج اقتصادی واقعیت و جدی بودن دلیل استناد شده را تأیید کند ، با این حال به او تعلق ندارد