Најдете внатрешен мир со „тишина“
Во сè побурниот свет, Екхарт Толе нè поканува во своето дело „Тишина“ да откриеме друга димензија на постоењето: внатрешниот мир. Тој ни објаснува дека ова спокојство не е надворешна потрага, туку состојба на присуство кон нас самите.
Според Толе, нашиот идентитет не се заснова само на нашиот ум или нашето его, туку и на една подлабока димензија на нашето битие. Тој ја нарекува оваа димензија „Себе“ со големо „S“ за да се разликува од сликата што ја имаме за себе. За него, со поврзување со ова „Јас“ можеме да постигнеме состојба на спокојство и внатрешен мир.
Првиот чекор кон оваа врска е да станете свесни за сегашниот момент, целосно да го искусите секој момент без да бидете обземени од мисли или емоции. Толе го гледа ова присуство во моментот како начин да го запре непрестајниот тек на мислите што нè оддалечува од нашата суштина.
Тоа нè поттикнува да обрнеме внимание на нашите мисли и емоции без да ги осудуваме или да им дозволиме да не контролираат. Набљудувајќи ги, можеме да сфатиме дека тие не сме ние, туку производи на нашиот ум. Со создавање на овој простор на набљудување можеме да почнеме да се ослободуваме од идентификацијата со нашето его.
Ослободете се од поистоветувањето со егото
Во „Тишина“, Екхарт Толе ни нуди алатки за раскинување на нашата идентификација со нашето его и повторно поврзување со нашата вистинска суштина. За него егото не е ништо друго освен ментална конструкција која не држи подалеку од внатрешниот мир.
Тој објаснува дека нашето его се храни со негативни мисли и емоции, како што се страв, анксиозност, лутина, љубомора или огорченост. Овие емоции често се поврзани со нашето минато или нашата иднина и не спречуваат целосно да го доживееме сегашниот момент. Поистоветувајќи се со нашето его, дозволуваме да бидеме обземени од овие негативни мисли и емоции и го губиме контактот со нашата вистинска природа.
Според Толе, еден од клучевите за ослободување од егото е практиката на медитација. Оваа практика ни овозможува да создадеме простор на спокојство во нашиот ум, простор каде што можеме да ги набљудуваме нашите мисли и емоции без да се идентификуваме со нив. Со редовно вежбање, можеме да почнеме да се оградуваме од нашето его и да се поврземе со нашата вистинска суштина.
Но, Толе не потсетува дека медитацијата не е цел сама по себе, туку средство за постигнување спокојство. Целта не е да ги елиминираме сите наши мисли, туку повеќе да не бидеме заробени во замката на поистоветување со егото.
Остварување на нашата вистинска природа
Со оградување од егото, Екхарт Толе не води кон остварување на нашата вистинска природа. Според него, нашата вистинска суштина е во нас, секогаш присутна, но често замаглена со поистоветување со нашето его. Оваа суштина е состојба на спокојство и длабок мир, надвор од секоја мисла или емоции.
Толе не повикува да ги набљудуваме нашите мисли и емоции без осудување или отпор, како нем сведок. Со повлекување од нашите умови, сфаќаме дека ние не сме нашите мисли или нашите емоции, туку свеста што ги набљудува. Тоа е ослободувачка свест што ја отвора вратата за спокојство и внатрешен мир.
Понатаму, Толе сугерира дека тишината не е само внатрешна состојба, туку начин на постоење во светот. Со ослободување од егото, стануваме поприсутни и повнимателни кон сегашниот момент. Стануваме посвесни за убавината и совршенството на секој момент и почнуваме да живееме во хармонија со текот на животот.
Накратко, „Тишина“ од Екхарт Толе е покана да ја откриеме нашата вистинска природа и да се ослободиме од влијанието на егото. Тоа е вреден водич за секој што сака да најде внатрешен мир и да живее целосно во сегашниот момент.
Видеото од првите поглавја на „Тишина“ од Екхарт Толе, понудено овде, не го заменува целосното читање на книгата, го заокружува и носи нова перспектива. Најдете време да го слушате, ве очекува вистинско богатство на мудрост.
